kuzum...
Şu anda işteyim. Sen ise ananen & asu ile beraber sokaklarda. aşağı yukarı bütün yazı Karaburunda ve kampta geçirdin. Tabii ki periyodik aralıklarla hastane ve doktor ziyaretleri de yaptık. Hastalığında henüz bir düzelme yok. Amerika'ya yolladığımız kan tahlilleri sonucunda hastalığının genetik olduğu çıktı. Mitekondrial miş. Yani kaçınılmaz sonumuz nakil. Ama ne zaman belli değil. Şu anda bekleme aşamasındayız. Bekliyoruz, böbrekleri iflas etsin diye. Geçen hafta doku tipi testi yaptırdık. Baban ve benden alınan kanlar seninle karşılaştırılacak. Bakalım uyum var mı yok mu diye..Bekliyoruz yani kuzucum.. Gözünün içine bakıyoruz resmen. Çok iyi öğrendik bu hastalıkla hayatın ne kadar kısa ve kızgınlıklar, egolar, hırslar vs. için çok ama çok anlamsızlaştığını..
Böbreklerin fonksiyonunu hala yerine getiriyor. bir yığın koruyucu ilaç alıyorsun. Hastalığın sebebiyle seni okula falan da göndermiyoruz. Yani bütün gün anane veya babanenedesin.
Seni çok seviyor ve her gün dua ediyoruz.
bitanemsin..