4 Şubat 2008 Pazartesi

08.02.2007








Yine ne kadar zaman olmuş yazmayalı..Hemen neler yapıyosun onları anlatayım..
İrfan Dede'nin ölümünden bir ay kadar sonra sana "uyku terbiyesi" vermeye karar verdik. Çünkü gece 11-12lere kadar oyun oynuyorsun ve sabaha kadar da birçok kere uyanıyorsun. Mesela, gece 1 de uyanıp sabah 5 e kadar oyun oynadığın zamanlar var. Ve ben çok yoruluyorum, sen de düzgün uyku uyumadığın için yemek yemiyorsun, huysuzsun. İşte, hazır meme faslı da bitmişken, bu eğitimin verilmesi gerektiğine karar verdik. Çünkü okuduğumuz kitaplar uyku alışkanlığının çocuk tarafından otomatik olarak geliştirilemeyeceğini, bu eğitimin ebeveynler tarafından verilmesi gerektiğini söylüyorlardı. Bunun için seni yatağına kooyup uyuman gerektiğini söyleyip odadan çıktık ve her 5 dakikada bir gelip seni kontrol ettik. İlk uygulamamızda 40-45 dakika kadar ağladın. Sonra yatağında uyudun. İkinci sefer uyguladığımızda ağlama süren 20 dakikaya düştü. Akşam yatarken ise 5-10 dakika mırıldanıp uyudun. Gece 1-2 defa uyandn. Baban gelip uyuman gerektiğini söyledi ve uyudun. (Tüm bunlar olurken, 14 aylık bebeksin) Şimdi akşam 8:30-9:00 gibi uyuyor ve sabah 7:00-7:30 gibi uyanıyorsun. Yemeklerini düzenli yiyorsun. Huzurlu ve mutlusun.
Artık seni bırakıp seyahate çıkabiliyoruz. Bayramda seni babaannene bırakıp, anneannenlerle birlikte Antalya'ya gittik. Maksat gezmek olsun. :)) Her yere gidiyor, hiç sorun çıkarmıyorsun. Esen Amcan askere gitti 12/12 de. Biz de geçen hafta sonu (03/02/07'de) babanla birlikte onu ziyarete gittik. Kütahya kışın çok soğuk olduğu için seni anneannene bıraktık. Esen amcanın resimlerine bakıp "Ambaaa" diyorsun. :))
canın istediğinde "Anne" diyorsun. genelde hep "baba" diyorsun. Sabah uyandığında, akşam yatarken, sokak kapısı açıldığında... hep "baba" diyorsun. Kendi ismini çok güzel söylüyorsun.
Her sabah babanla birlikte mutfaktaki dış saksıda kuşlara ekmek veriyorsunuz. Okuldaki öğrencilere "abbaaaa del" diye sesleniyorsun.. Artık yürüyorsun çok güzel ama yine çok dikkatli davranıyorsun. Anneannen sana ayyakkabı aldığından beri bu yürüyüş olayını çok geliştirdin.
Hızla büyüyorsun, ve sen büyürken hiçbir anının kaçırmak istemiyoruz. Suyu çok ama çok seviyorsun. Banyodan çıkmak bilmiyorsun. Sinirlendiğinde "hadi banyoya gidip elimizi yüzümüzü yıkayalım" diyorum ve sen sevinç çığlıkları atarak "fışı fışı fışı" diyorsun.
Kaya ve Bora dayıların eşleri de (Tüveyç ve Ayça) bu ay doğum yapacaklar. İkisi de erkek bebek getirecek dünyaya ve sen yine annen gibi, ailedeki tek kız olma özelliğini koruyacaksın :))

Hiç yorum yok: