4 Şubat 2008 Pazartesi

19.12.2007

offf..
yine bin yıl olmuş buraya yazmayalı..
neler oldu neler...
delicesine aşık olduğun, ellerinde birer, boynunda 2 ve ağzında 1 olmak üzere hep 3-5 taneyle birlikte dolaştığın memelerini 24 Kasım 2007 de Lütfiye Abla ve Afi'nin yardımlarıyla bıraktın.. Olay şöyle gerçekleşti: Afi'nin evine gidiyormuşsunuz Lütfiye ile.. elinden memelerini düşürmüşsün.. Lütfiye Abla da "bunlar eeh oldu" diyip atmış memeleri, sen de sürekli memelernin pislendiğini tekrar etmişsin yol boyunca. Afiye gittiğinde, yine söylemişsin aynı şeyi..Afi de elindeki memelere acı oje sürüp sana vermiş. Sen de o zamandan beri "memeler eeh oldu" diyip almıyorsun bile ağzına.. Aynı şeyi evdeki memelere de yaptık.. Arada bir damarın tuttuğunda veriyoruz, "eehh oldu" diyosun :)) böylece meme hadisen de kapandı :)
her geçen gün biraz daha anlaşılır konuşuyorsun.. Sen konuştuğunda seninle ilk defa tanışanlar genelde bana "dekoder" muamelesi yapıyorlar.. Sen konuşuyorsun ve ne dediğini anlayabilmek için herkes bana bakıyor ki ben tercüme edeyim :)))
Bizlerin çalışyor olması, seni biraz biraz sinirlendirmeye başladı.. agresif ve gergin olabiliyorsun.. ama ben evdeysem sorun olmuyor. Huzurlu ve mutlusun.
Yaklaşık bir aydır artık 2 işte birden çalışyorum. gündüz işimden eve saat 18 de geliyorum, ve 22.00 de gece işime başlıyorum ve sabah 6.30 a kadar çalışıyorum. Artık geceleri uyanmaların beni çok yormuyor yani..Ama tabii ki uyanmamanı, deliksiz bir uyku uyumanı ve dinlenmeni çok istiyorum..
Baban işi dolayısıyla sürekli seyahat ediyor.. Hatta birkaç saat önce Almanya'dan geldi. Yarın Esen Amcan ve babanla birlikte kurban bayramı için Karaburun da Sermin (mermin) ve dedenin yanına gidiyorsun. Ben cuma gününe kadar İzmirdeyim. Cuma akşamı geleceğim inşallah. Bu süre zarfında kimsenin birbirini üzmeyeceğini ümid ediyorum.
birkaç hafta kadar önce İstanbula Kaya ve tüveyç in oğlu Doruk a uyku eğitimi vermeye gittim. İşlem başarısızlıkla sonuçlandı ama sen bu süre içinde babanede kaldın. döndüğümde uyku düzenin, huyun.. herşeyin değişmişti. herşey yeni yeni yerli yerine oturmaya başldı.. o yüzden bu Karaburun seyahatinden biraz şüpheliyim. ama baban da seninle birlikte olacağından içim bir nebze de olsa rahat.
geceleri uykuya dalmadan önce geliştirdiğin yeni bir huyun var.. Kolumu koklamak istiyosun.. :) özlemin sınır tanımıyor... Seni öyle çok seviyorum ki...

Hiç yorum yok: